cerber

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Cer•ber (mit.) -ra, -rze
cer•ber (dozorca) -ra, -rze; te -ry, ci -rzy, -rów

Słownik języka polskiego PWN*

cerber
1. «srogi i czujny strażnik»
2. Cerber mit. gr. «trzygłowy pies z grzywą lub ogonem z węży, strzegący bram Hadesu»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego