chwytać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
chwytać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
chwycić — chwytać
1. «wziąć kogoś, coś szybkim ruchem w rękę, zęby itp. i trzymać mocno»
2. «postrzec coś słuchem lub wzrokiem»
3. «zacząć orientować się w czymś lub rozumieć coś»
4. «o uczuciu lub jakimś stanie: ogarnąć, opanować kogoś, coś»
5. «o argumentach, reklamie: trafić do przekonania»
chwycić się — chwytać się
1. «chwycić jeden drugiego»
2. «ująć coś szybko w ręce dla utrzymania równowagi»