ciemno
Słownik języka polskiego PWN*
ciemno «brak światła, mrok»
ciemno- «pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na ciemny odcień lub na intensywność barwy określonej przez drugi człon złożenia, np. ciemnozielony, lub na ciemną barwę tego, co nazywa drugi, rzeczownikowy człon złożenia, np. ciemnoskóry»
ciemny
• ciemno • ciemniutki, ciemniuteńki • ciemniutko, ciemniuteńko
1. «słabo oświetlony lub nieoświetlony w ogóle»
2. «mający kolor zbliżony do czarnego»
3. «mający intensywny, nasycony odcień»
4. «o cerze, karnacji: śniady; też: opalony»
5. «o barwie głosu, tonu: niski»
6. «niebudzący zaufania»
7. «niewykształcony i zacofany»
8. «nieznany, nieodgadniony»
9. «trudny do zrozumienia»
10. «smutny lub pesymistyczny»
• ciemno • ciemniutki, ciemniuteńki • ciemniutko, ciemniuteńko
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
