cienić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

cienić cienię, cienią; cień•cie
cień cienia; cieni a. cieniów

Słownik języka polskiego PWN*

cienić
1. «rzucać cień»
2. «zasłaniać przed słońcem lub światłem»
cień
1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła»
2. «miejsce zacienione»
3. «ciemność, mrok»
4. «niewyraźny zarys jakiejś postaci lub jakiegoś przedmiotu»
5. «ciemne miejsce na obrazie, fotografii kontrastujące z miejscami jasnymi»
6. «odrobina lub marna resztka czegoś»
7. «duch zmarłego»
8. zob. bałwan w zn. 5.
teatr cieni «jeden z rodzajów klasycznego teatru chińskiego»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

cienić
cień

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „cienić” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „cienić” w Ciekawostkach

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „cienić” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „cienić” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego