czub

Wielki słownik ortograficzny PWN*

czub -ba, -bie; -by, -bów
czubić się -bię się, -bią się; czub się, czub•cie się

Słownik języka polskiego PWN*

czub
1. «kępka sterczących piór na głowie ptaka; też: kępka sierści na głowie innego zwierzęcia»
2. «szpiczaste zakończenie czegoś»
3. zob. czubek w zn. 1, 4 i w zn. 5. obraźl.
czubić się
1. «o ptakach: dziobać się wzajemnie»
2. «bić się, targać się nawzajem za czupryny»
3. «kłócić się»

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego