czyn

Wielki słownik ortograficzny PWN*

czyn -nu, -nie; -nów
im. czyn. (= imiesłów czynny) a. imiesł. czyn.
imiesł. czyn. (= imiesłów czynny) a. im. czyn.

Słownik języka polskiego PWN*

czyn «postępek, uczynek»
czyn nierządny «czyn zaspokajający popęd płciowy, uznany za przestępstwo»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

czyn

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „czyn” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „czyn” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „czyn” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego