dąć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dąć dmę, dmiesz; dmij•cie; dął, dęła, dęli; dęty
Słownik języka polskiego PWN*
dąć
1. «wiać z dużą siłą»
2. «dmuchać w coś z całej siły»
3. «dmuchając w instrument, wydobywać z niego dźwięk»
4. «o instrumentach: wydawać dźwięk»
dąć się pot. «stawać się zarozumiałym»
dęty
• dęto
1. «napełniony powietrzem, wewnątrz pusty»
2. pot. «pozornie ważny, w rzeczywistości zaś pozbawiony wartości»
3. pot. «zarozumiały»
• dęto
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
