delikwentka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
delikwent•ka -t•ce, -t•kę; -tek
Słownik języka polskiego PWN*
delikwent
• delikwentka
1. pot. «o kimś, kto jest od kogoś zależny»
2. «człowiek sądzony za przestępstwo»
3. «klient, petent»
• delikwentka