despota

Wielki słownik ortograficzny PWN*

despota (tyran) -oty, -ocie, -otę; -oci, -otów
despot (tytuł cesarzy bizantyjskich) -ota, -ocie; -oci, -otów

Słownik języka polskiego PWN*

despota
1. «władca mający nieograniczoną władzę, rządzący krajem w sposób bezwzględny»
2. pejor. «człowiek narzucający wszystkim swoją wolę, wymagający bezwzględnego posłuszeństwa»

• despotyczny • despotycznie • despotyczność • despotka
despot «tytuł cesarzy bizantyjskich i władców serbskich; też: władca, któremu przysługiwał ten tytuł»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

despota

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „despota” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „despota” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „despota” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego