dialektyka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dialektyka -yce, -ykę (skrót: dial.)
dialektyk -ykiem; -ycy, -yków
Słownik języka polskiego PWN*
dialektyka
• dialektyczny • dialektycznie • dialektyk
1. «teoria filozoficzna ujmująca rzeczywistość jako proces rozwijający się na zasadzie wyłaniania się i przezwyciężania przeciwieństw»
2. «metoda rozumowania i dyskusji polegająca na dochodzeniu do prawdy poprzez ujawnianie sprzeczności tkwiących w pojęciach i sądach»
3. «przeciwieństwa i sprzeczności właściwe jakiemuś zjawisku»
• dialektyczny • dialektycznie • dialektyk
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
