dobrodzieju

Słownik języka polskiego PWN*

dobrodziej
1. daw.; zob. dobroczyńca.
2. daw. «tytuł grzecznościowy»

• dobrodziejka

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego