dominant
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dominan•ta -n•cie, -n•tę; -nt
Słownik języka polskiego PWN*
dominant «gatunek przeważający ilościowo w zespole organizmów lub osobnik zajmujący najwyższe miejsce w hierarchii stada»
dominanta
• dominantowy
1. «zasadnicza, dominująca cecha lub element czegoś»
2. «w statystyce: wartość cechy występującej w danej grupie najczęściej»
3. «piąty dźwięk skali durowej lub molowej; też: akord zbudowany na tym dźwięku»
4. «w psalmach: najdłużej utrzymujący się dźwięk, na którym recytowany jest tekst»
• dominantowy
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
