dopiero

Słownik języka polskiego PWN*

dopiero I
1. «partykuła komunikująca, że coś nastąpiło później, niż można było się spodziewać, np. Mieszka tu dopiero od stycznia.»
2. «partykuła komunikująca, że nikt inny nie zrobił wcześniej tego, o czym mowa, np. Dopiero ojciec pożyczył jej pieniądze.»
3. «partykuła komunikująca, że czegoś lub kogoś w danym czasie jest mniej lub że coś jest mniej intensywne, niż można było się spodziewać, np. Spłacił dopiero połowę długu.»
dopiero II pot. «składnik wykrzykników złożonych, wyrażających reakcję na coś nieoczekiwanego, np. A to dopiero pech!»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego