dyslokacja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dys•loka•cja -cji, -cję
Słownik języka polskiego PWN*
dyslokacja
• dyslokacyjny • dyslokować
1. «rozmieszczenie lub przemieszczenie czegoś»
2. «przemieszczenie warstw skalnych wywołane ruchami skorupy ziemskiej; też: struktura powstała w wyniku takiego przemieszczenia»
3. «defekt struktury krystalicznej polegający na przesunięciu jednych płaszczyzn sieciowych względem innych przy zachowaniu spójności sieci»
• dyslokacyjny • dyslokować