dziady

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dziady (obrzęd) -dów
dziad -dzie; ci -dowie, te -dy, -dów

Słownik języka polskiego PWN*

dziady «dawny obrzęd ludowy na Litwie i Białorusi, podczas którego wywoływano duchy zmarłych przodków»
dziad
1. podn. «ojciec ojca lub matki»
2. «przodek»
3. pot. «biedak lub żebrak»
4. pogard. «starzec»
5. pot. «z niechęcią lub obraźliwie o mężczyźnie»
6. reg. «rzep»
dziad kalwaryjski daw. «żebrak chodzący po odpustach»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego