dziczeć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dziczeć -czeję, -czeją; -czał, -czeli
dziczenie

Słownik języka polskiego PWN*

dziczeć
1. «o roślinach, zwierzętach, okolicach: wracać do stanu pierwotnego»
2. «tracić cechy człowieka cywilizowanego»
3. «stronić od ludzi, tracić umiejętność obcowania z ludźmi»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

dziczeć
dziczenie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „dziczeć” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego