dziki
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
bez dziki zob. I bez w zn. 2.
dziki I
• dziko • dzikość
1. «o zwierzętach: nieoswojony, niehodowany»
2. «o roślinach: nieuprawiany, rosnący w środowisku naturalnym»
3. «o terenach: pierwotny, niedostępny»
4. «o plemionach: niecywilizowany»
5. «o uczuciach, zachowaniu: gwałtowny»
6. «niewyrobiony towarzysko, nieufny, nieśmiały»
7. pot. «straszny, agresywny»
8. pot. «niezgodny z ogólnie przyjętymi normami»
9. pot. «nieusankcjonowany prawnie»
• dziko • dzikość
dziki II «człowiek niecywilizowany»
Porady językowe
Młodzieżowe Słowo Roku
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
