dziobać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dziobać -bię, -bią; dziob a. dziób, dziob•cie a. dziób•cie

Słownik języka polskiego PWN*

dziobnąć, dzióbnąćdziobać, dzióbać
1. «o ptakach: uderzyć dziobem lub zjeść coś, chwytając dziobem»
2. pot. «uderzyć czymś ostrym»
3. pot. «zjeść trochę czegoś»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego