dzióbać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dzióbać (reg.) -bię, -bią; dziób, dziób•cie; zob. dziobać
dziób (statku) dziobu a. dzioba, dziobie; dzioby, dziobów
dziób (ptaka) dzioba (a. dzióba), dziobie (a. dzióbie); dzioby (a. dzióby), dziobów (a. dzióbów)

Słownik języka polskiego PWN*

dziobnąć, dzióbnąćdziobać, dzióbać
1. «o ptakach: uderzyć dziobem lub zjeść coś, chwytając dziobem»
2. pot. «uderzyć czymś ostrym»
3. pot. «zjeść trochę czegoś»
dziobnąć się, dzióbnąć siędziobać się, dzióbać się «o ptakach: dziobnąć jeden drugiego»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego