eskortant
Wielki słownik ortograficzny PWN*
eskortant -n•cie; -n•ci, -n•tów
Słownik języka polskiego PWN*
eskorta
• eskortowy • eskortant
1. «oddział zbrojny towarzyszący komuś lub czemuś w drodze jako ochrona lub asysta honorowa»
2. «osoba lub osoby towarzyszące komuś po to, żeby się nim opiekować lub mieć nad nim kontrolę»
• eskortowy • eskortant