eterowy
Słownik języka polskiego PWN*
eter
• eterowy
1. «według poglądów z XIX w.: wypełniający wszechświat hipotetyczny ośrodek, w którym rozchodzą się fale świetlne»
2. pot. «przestrzeń, w której rozchodzą się fale radiowe»
3. «związek organiczny, pochodna alkoholu lub fenolu»
4. poet. «powietrze»
5. «według filozofów starogreckich: substancja wypełniająca wszechświat, określana jako pierwotna materia»
• eterowy