eterowy

Słownik języka polskiego PWN*

eter
1. «według poglądów z XIX w.: wypełniający wszechświat hipotetyczny ośrodek, w którym rozchodzą się fale świetlne»
2. pot. «przestrzeń, w której rozchodzą się fale radiowe»
3. «związek organiczny, pochodna alkoholu lub fenolu»
4. poet. «powietrze»
5. «według filozofów starogreckich: substancja wypełniająca wszechświat, określana jako pierwotna materia»

• eterowy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego