figura

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Figura: Katarzyna Figura, Figurze, Figurę
Hasło obecne w wyd. III WSO, pominięte w wyd. IV.
figura -urze, -urę; -ur (skrót: fig.)

Słownik języka polskiego PWN*

figura
1. «wyobrażenie postaci ludzkiej lub zwierzęcej w malarstwie lub rzeźbie»
2. «posąg, krzyż, kapliczka umieszczone przy drogach, będące przedmiotem kultu»
3. «kształt ciała ludzkiego»
4. «postać z utworu literackiego»
5. «osoba wybitna, znana»
6. «o człowieku dziwnym, podejrzanym»
7. «układ ruchów w tańcu lub ewolucja sportowa»
8. «w szachach: król, dama, wieża, koń, goniec»
9. «w kartach: as, król, dama, walet»
10. «ozdobny zwrot, wyrażenie lub wyraz wzmacniające obrazowość języka»
11. log. «sylogizm o specjalnym układzie członów»
12. «zbiór punktów na płaszczyźnie lub w przestrzeni»
13. «grupa dźwięków tworzących zwrot melodyczny»

• figurowy • figurka
figura dalekobieżna «w szachach: figura mogąca jednym ruchem przejść wiele pól»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego