frontyspis
Wielki słownik ortograficzny PWN*
fron•tys•pis -su, -sie; -sów
Słownik języka polskiego PWN*
frontyspis, frontispis
1. «tytuł książki wkomponowany w grafikę, umieszczony na osobnej karcie»
2. «rycina poprzedzająca kartę tytułową książki»
3. «w starych drukach: ozdobna karta tytułowa wykonana techniką miedziorytniczą»