gnój

Wielki słownik ortograficzny PWN*

gnój (obelż. o człowieku) gnoja, B.= D.; gnoje, gnojów a. gnoi
gnój (obornik) gnoju, B.= M.
gnoić gnoję, gnoisz, gnoimy, gnoją; gnój•cie

Słownik języka polskiego PWN*

gnój
1. «nawóz zwierzęcy»
2. pot. «błoto, brud»
3. posp. «mały dzieciak»
4. obraźl. «o mężczyźnie»

• gnojowy
gnoić
1. «nawozić ziemię gnojem»
2. pot. «dopuszczać do gnicia czegoś»
3. posp. «niszczyć kogoś psychicznie lub fizycznie»
gnoić się pot. «o ranach: ropieć»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego