gnębić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
gnębić -bię, -bią; gnęb, gnęb•cie
Słownik języka polskiego PWN*
gnębić
• gnębiciel • gnębicielski • gnębicielka
1. «wywoływać niepokój lub przygnębienie»
2. «prześladować kogoś»
• gnębiciel • gnębicielski • gnębicielka
gnębić się «ulegać nastrojowi niepokoju, przygnębienia, udręki; trapić się, dręczyć się, niepokoić się»