goniec
Słownik języka polskiego PWN*
goniec
1. «pracownik zajmujący się roznoszeniem korespondencji»
2. «żołnierz wyznaczony do przenoszenia rozkazów lub meldunków»
3. «figura szachowa»
goniec hetmański «w szachach: goniec ustawiony w pozycji początkowej na skrzydle hetmańskim»
goniec królewski «w szachach: goniec ustawiony w pozycji początkowej na skrzydle królewskim»
