goreć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

goreć -reje a. -re, -reją a. -rą
gorąc (pot.) -ca
gorący; -ręt•szy
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

goreć zob. gorzeć.
gorzeć, goreć
1. «palić się»
2. «jaśnieć, świecić się»
3. «rumienić się»
4. «być ogarniętym przez jakieś silne, gwałtowne uczucie»
gorąc pot. «upał»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

goreć
gorąc
gorący
gorzała

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „goreć” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „goreć” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „goreć” w Ciekawostkach

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „goreć” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „goreć” w Encyklopedii PWN

Synonimy

gorzeć (goreć) (dom) przestarz.
gorzeć (goreć) (uczuciem) przestarz.
gorzeć (goreć) (słońce)
gorzeć (goreć) (twarz)
gorąc pot.
gorący (powietrze, przedmiot)
gorący (uczucie, sprzeciw)
gorący (prośba, człowiek)
gorący (patriota, zwolennik)
gorący (kochanek)
gorący (temat)
gorejący
gorzała pot.
chwytać na gorącym uczynku
gorąca głowa
gorąca krew
na gorącym uczynku
w gorącej wodzie kąpany

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego