głosowy
Wielki słownik ortograficzny PWN*
głosowy (skrót: gł.)
Słownik języka polskiego PWN*
głos
• głosowy • głosowo • głosik
1. «dźwięk wydawany przez istoty żyjące; też: każdy bodziec zewnętrzny oddziałujący na zmysł słuchu»
2. «zdolność mówienia»
3. «nakaz wewnętrzny»
4. «głos ludzki traktowany jako instrument»
5. «partia jednego wykonawcy w utworze zespołowym; też: nuty tej partii»
6. «w utworze wielogłosowym: szereg dźwięków tworzących jedną linię melodyczną; też: grupa w chórze śpiewająca tę partię»
7. «rejestr w organach»
8. «prawo przemawiania lub możność wypowiedzi; też: przemówienie, wypowiedź»
9. «decyzja wyrażona przez głosowanie za pomocą umownych znaków; też: kartka, gałka wyrażająca tę decyzję»
10. «zdanie, sąd, opinia»
• głosowy • głosowo • głosik
czara głosowa «wylotowa część instrumentu dętego»
struny głosowe «dwa elastyczne fałdy znajdujące się w krtani, dzięki którym człowiek może mówić»