head-hunter
Wielki słownik ortograficzny PWN*
head hun•ter head hun•terze; head hun•terzy, head hun•terów a. headhunter
Słownik języka polskiego PWN*
head hunting, head-hunting [wym. hed hanting] «wyszukiwanie osób na stanowiska kierownicze lub wybitnych specjalistów poprzez bezpośrednie zwracanie się do nich, a nie poprzez ogłoszenia prasowe»
• head hunter, head-hunter, headhunter • headhunterski
• head hunter, head-hunter, headhunter • headhunterski