hejnalista
Wielki słownik ortograficzny PWN*
hej•nalista -iście, -istę; -iści, -istów
Słownik języka polskiego PWN*
hejnał
• hejnałowy • hejnalista
1. «melodia grana przez trębacza o określonej porze z wieży kościelnej, ratuszowej lub w obozie; też: sygnał grany na trąbce»
2. «głos wydawany przez żurawie»
• hejnałowy • hejnalista