hermafrodyta

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Herm•afrodyta (postać mit.) -ycie, -ytę
herm•afrodyta (człowiek) -ycie, -ytę; -yci, -ytów
herm•afrodyta (zwierzę lub roślina) -ycie, -ytę; -yty, -ytów

Słownik języka polskiego PWN*

hermafrodyta
1. Hermafrodyta mit. gr. «dwupłciowe bóstwo, syn Hermesa i Afrodyty»
2. «człowiek mający jądra i jajniki lub tylko zewnętrzne narządy płciowe obu płci»
3. «zwierzę mające gruczoły rozrodcze męskie i żeńskie lub gruczoł obojnaczy produkujący jaja i plemniki»

• hermafrodytyczny

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego