hermafrodyta
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Herm•afrodyta (postać mit.) -ycie, -ytę
herm•afrodyta (człowiek) -ycie, -ytę; -yci, -ytów
herm•afrodyta (zwierzę lub roślina) -ycie, -ytę; -yty, -ytów
Słownik języka polskiego PWN*
hermafrodyta
• hermafrodytyczny
1. Hermafrodyta mit. gr. «dwupłciowe bóstwo, syn Hermesa i Afrodyty»
2. «człowiek mający jądra i jajniki lub tylko zewnętrzne narządy płciowe obu płci»
3. «zwierzę mające gruczoły rozrodcze męskie i żeńskie lub gruczoł obojnaczy produkujący jaja i plemniki»
• hermafrodytyczny