hi
Słownik języka polskiego PWN*
hi pot. «wysoki dźwięk, parokrotnie powtórzony, jaki powstaje, gdy ktoś się śmieje»
hi-end [wym. haj end] «określenie odnoszące się do poziomu technologicznego urządzeń elektronicznych, zapewniających najlepszą jakość odtwarzanego dźwięku»
hi-fi [wym. haj fi] «oznaczenie urządzeń elektroakustycznych wysokiej jakości»