hołubiec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
hołubiec -b•ca; -b•ce, -b•ców
Słownik języka polskiego PWN*
hołubiec
1. «w tańcach ludowych: uderzenie obcasem o obcas z jednoczesnym podskokiem»
2. «w tańcach ukraińskich: figura polegająca na zalotnym okręcaniu się pary wokół siebie»