ictus

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ic•tus -sa, -sie; -sy, -sów; zob. ikt a. iktus

Słownik języka polskiego PWN*

ictus zob. ikt.
ikt, iktus, ictus [wym. iktus] «w starożytnej poetyce: akcent metryczny w wierszu iloczasowym»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego