indykcja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•dyk•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
indykcja
• indykcyjny
1. «w cesarstwie rzymskim: podatek rolny, którego wymiar poddawano rewizji co piętnaście lat»
2. «w średniowieczu: okres piętnastoletni stosowany w systemie datowania dokumentów»
• indykcyjny
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
