indywiduum
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•dywidu•um; -dua, -duów
Słownik języka polskiego PWN*
indywiduum
1. «poszczególny, pojedynczy człowiek»
2. «osoba bliżej nieznana, zwykle podejrzana lub niepewna»
3. «określony pierwiastek, związek chemiczny lub cząstka chemiczna»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
