indywiduum
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•dywidu•um; -dua, -duów
Słownik języka polskiego PWN*
indywiduum
1. «poszczególny, pojedynczy człowiek»
2. «osoba bliżej nieznana, zwykle podejrzana lub niepewna»
3. «określony pierwiastek, związek chemiczny lub cząstka chemiczna»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
