jęczeć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

jęczeć jęczę, jęczą; jęcz•cie; jęczał, jęczeli
jęczący

Słownik języka polskiego PWN*

jęknąć — jęczeć
1. «wydać przeciągły, żałosny dźwięk pod wpływem bólu, cierpienia»
2. «wyrazić żal»
3. jęczeć «płaczliwie domagać się czegoś»
4. «zabrzmieć żałośnie»
5. jęczeć «cierpieć z powodu ucisku, prześladowania itp.»
jęczeć zob. jęknąć.
jęczący «przypominający jęk»
• jęcząco

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

jęczeć
jęczenie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „jęczeć” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego