języczek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
języczek -cz•ka, -cz•kiem; -cz•ki, -cz•ków
Słownik języka polskiego PWN*
języczek
• języczkowy
1. zdr. od język w zn. 1.
2. «u człowieka i niektórych ssaków: niewielki mięsień zwieszający się w tyle podniebienia miękkiego nad językiem»
3. «u traw i zbóż: błoniasty wyrostek występujący na granicy między pochwą a blaszką liściową»
4. «u widłaków: łuskowaty wyrostek na powierzchni liścia, chłonący wodę»
5. «blaszka w niektórych instrumentach perkusyjnych i dętych pobudzana do drgań przez prąd powietrza»
6. «sprężyna lub blaszka spustowa w różnych narzędziach i przyrządach»
7. «część narządu gębowego owadów»
• języczkowy
języczek u wagi «ruchoma metalowa strzałka wskazująca przechylenie wagi»