jaśniepan

Wielki słownik ortograficzny PWN*

jaśnie•pan (ironicznie o arystokracie) CMs. jaśnie•panu; jaśnie•panowie, jaśnie•panów

Słownik języka polskiego PWN*

jaśniepan [wym. jaśniepan]
1. iron. «o człowieku zarozumiałym»
2. daw. «człowiek pochodzący z wyższych sfer»

• jaśniepański

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego