jeżyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

jeżyć -żę, -żą; jeż, jeż•cie
Jeż: Teodor Tomasz Jeż, Jeża, o Jeżu
jeż (zwierzę) -ża; -że, -ży a. -żów

Słownik języka polskiego PWN*

jeżyć «stroszyć, podnosić sierść, włosy itp.»
jeżyć się
1. «być nastroszonym, wzniesionym»
2. «wznosić się, sterczeć»
3. «stawać się nieufnym»
4. «być pełnym przeszkód, kłopotów itp.»
5. «o przeszkodach, kłopotach: piętrzyć się»
jeż
1. «ssak o ciele pokrytym ostrymi i twardymi kolcami»
2. «krótko ostrzyżone włosy, sterczące do góry»
3. «narzędzie rolnicze do spulchniania gleby»
4. wojsk. «przenośna zapora z krzyżujących się wzajemnie prostopadłych belek oplecionych drutem»

• jeżowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego