junkierski
Słownik języka polskiego PWN*
junkier
• junkierski
1. «w Niemczech średniowiecznych: młodszy syn rodziny panującej, szlacheckiej i patrycjuszowskiej»
2. «wielki właściciel ziemski w dawnych Prusach, Meklemburgii i Holsztynie»
3. «w armii rosyjskiej w XVIII i pierwszej połowie XIX w.: podoficer pochodzenia szlacheckiego; też: uczeń szkoły oficerskiej»
• junkierski
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
