jurydyka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
jurydyka -yce, -ykę
Słownik języka polskiego PWN*
jurydyka
1. «w Polsce w XV–XVIII w.: część miasta wyjęta spod prawa miejskiego, podległa wprost władzy starosty grodzkiego»
2. daw. «posiedzenie sądu grodzkiego; też: siedziba tego sądu»