kółeczko

Słownik języka polskiego PWN*

koło I
1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem»
2. «linia zamykająca płaszczyznę mającą kształt koła geometrycznego; też: obwód takiego koła»
3. «okrągły element nośny pojazdów, umożliwiający im ruch przez toczenie»
4. «element występujący w różnych maszynach i urządzeniach, o okrągłym kształcie, spełniający różne funkcje związane z przenoszeniem ruchu obrotowego; też: przyrząd w kształcie koła lub urządzenie zaopatrzone w koło»
5. «przedmiot, znak, plama itp. mające kształt koła geometrycznego»
6. «określona grupa osób»
7. «stowarzyszenie pewnej liczby osób o wspólnych dążeniach lub zainteresowaniach»
8. «zabawa dziecięca, w której uczestnicy, ustawieni w kręgu, trzymają się za ręce»
9. «średniowieczne narzędzie tortur»
10. «w dawnej Polsce: zgromadzenie radnych, obradujący sejmik»
11. «taniec słowiański, w którym tancerze i tancerki trzymają się za ręce w kręgu»

• kółko, kółeczko • kółkowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego