kanapa
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kanapa -pie, -pę; kanap
kanapa-tap•czan kanapy-tap•czanu, kanapie-tap•czanowi, kanapę-tap•czan; kanapy-tap•czany, kanap-tap•czanów
Słownik języka polskiego PWN*
kanapa «mebel z oparciem i poręczami, przeznaczony do siedzenia lub leżenia dla kilku osób»
• kanapowy
• kanapowy
wałek tapczanu, kanapy «rodzaj walcowatej poduszki tapicerskiej na tapczanie lub kanapie»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
