kasandra

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Kasan•dra -n•drze, -n•drę, W. -n•dro; -ndr
kasan•dra (zwiastunka nieszczęścia) -n•drze, -n•drę; kasandr

Słownik języka polskiego PWN*

Kasandra
1. mit. gr. «wieszczka, która przepowiedziała upadek Troi»
2. przen. «złowróżbna prorokini»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego