klanik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
klanik -ku, -kiem; -ków
Słownik języka polskiego PWN*
klan
• klanowy • klanowość • klanik
1. «skonsolidowana, wielopokoleniowa rodzina»
2. «hermetyczna grupa ludzi wzajemnie się popierających»
3. «w Irlandii i Szkocji: patriarchalna wspólnota rodowa z silną władzą naczelnika»
• klanowy • klanowość • klanik