klekot

Wielki słownik ortograficzny PWN*

klekot (stary przedmiot) -ota a. -otu, -ocie; -otów
klekot (klekotanie, stukot) -otu, -ocie; -otów

Słownik języka polskiego PWN*

klekot
1. «dźwięk wydawany przez bociana»
2. «odgłos powstający przy uderzaniu o siebie twardych przedmiotów; też: łoskot pracującej maszyny, warkot motoru itp.»
3. pot. «stary, zniszczony przedmiot»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

klekot

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „klekot” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego