kloaka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kloaka -oace, -oakę; -oak
Słownik języka polskiego PWN*
kloaka
• kloaczny, kloakowy
1. «dół lub zbiornik przeznaczony do gromadzenia odchodów»
2. pogard. «o miejscu lub środowisku, w którym dzieją się rzeczy nieuczciwe lub niemoralne»
3. «w starożytnym Rzymie: podziemny kanał odprowadzający nieczystości z miasta»
4. zob. II stek w zn. 2
• kloaczny, kloakowy