kołowaty

Wielki słownik ortograficzny PWN

kołowaty; -aci

Słownik języka polskiego PWN

kołowaty I
1. «o zwierzętach: chory na kołowaciznę»
2. pot. «ogłupiały, odurzony lub półprzytomny»

• kołowatość
kołowaty II «podobny do kołka»
• kołowatość

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego

kołowaty I
kołowaty II

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „kołowaty” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego