końcówka

Słownik języka polskiego PWN*

końcówka
1. «zakończenie czegoś»
2. «resztka, pozostałość»
3. «ostatnia, decydująca faza rozgrywek sportowych»
4. «stały lub wymienny element stanowiący zakończenie jakiegoś urządzenia»
5. «element przewodzący umocowany na końcu przewodu, służący do jego przyłączania»
6. «końcowy element wyrazu wymieniający się w formach odmiany»
7. «w wersyfikacji: końcowa sylaba wiersza»
8. zob. terminal w zn. 2

• końcówkowy
końcówka ruchoma «końcówka 1 i 2 osoby czasownika w formach czasu przeszłego i trybu przypuszczającego, mogąca się łączyć nie tylko z tematem tego czasownika, lecz także z jednym z poprzedzających ten czasownik wyrazów»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego